SENİ SEVİYORUM
Sana bakarken nedense hep gözlerim buğulanıyor.Öyle bir dalıyorum ki o gözlerinde...Dupduru bir su gibi gözlerin , katışıksız , saf berrak bir su gibi.
Öyle kayboluyorum ki gözlerinde bulunmayı hiç istememecesine.Öyle bir yol var ki gözlerinin kuytularında her adımda bambaşka bir ışık demetine giriyorum. İlerledikçe gözlerinin derinliklerine kayıp yaşantılarımı buluyorum.
Çocukluğum ,gençliğim ,anılarım ,yarım kalanlarım gizlenmiş gözlerine.. Yürüdükçe gözlerinin daha derinlerine eşsiz bir melodi çınlıyor kulaklarımda ve seni görüyorum uzaklarda ,çok uzaklarda ,sanki bir sis bulutu içindesin kolların açık bana bakıyorsun..Adımlarım hızlanıyor ,kalp atışlarım adımlarımı kovalıyor , koşmak istiyorum sana ,koşamıyorum . Sen sadece bakıyorsun ve gelmiyorsun!!!Birde gözlerinden okuyorum ; aslında sende seviyorsun....
Ben hergün gözlerinin seyrindeyim gül yüzlüm. Zaman zaman dalıp gidiyorum uzaklara ufuk noktasında bir çift göz beliriyor ... Rengi; hazan mevsimi gibi ılık bir bahar yeli esiyor yüreğime gözlerin ne kadar yakın bana ...Sen gençliğim kadar uzak olsan da! Bense kaybolmayı seviyorum hazan rengi gözlerinde.Seni bende bulduğum tek nokta gözbebeklerin ve ben sende kayboluyorum.
Bir gün ararsan beni ; ya gözlerinin derinliklerine bak ya da kalbinde ıssız , kuytu bir köşeye...Ben kendimi sende bulmuşum, bir gün kaybolursam eğer sakın başka yerlerde arama beni. Bil ki sende bir yerlerdeyim , bil ki senden kaçarken sana gizlenmişim...
Tanımsız bir duygu yaşarken gözlerinde , ifade edecek bir sözcük bulamazken sözcük hanemde, ve kısaca özetlemem gerekirse ;
